|
روی ماه پروردگار
نماز-ستون دین
گروهی بر این باورند که واژه «نماز»در لغت فارسی از لفظ پهلوی (نماک) (namac) و آن هم از ریشه ی ایران باستان واژه ی (نم)(nam) به معنای خم شدن و تعظیم کردن گرفته شده است. از جمله معانی نماز که در کتاب های لغت فارسی جود دارد می توان به : بندگی، اطاعت، سجود، پرستش، خدمتکاری و فرمان برداری اشاره کرد (شمس ،1387؛23).
اما راغب اصفهانی در خصوص نماز می نویسد: نماز ( صلوه ) یکی از عبادات مخصوص است. اصلش دعاست و وجه نام گذاری آن عبادت ( صلوه) مانند نامیدن چیزی به اسم محتوای آن است که آن را در بر میگیرد( راغب اصفهانی، 1387، ج 2: 416). و فرهنگ لغت معین نماز را چنین معنا نموده است: نماز عبادت مشترک همه ادیان الهی است و عبارت است از سرفرود آوردن برای تعظیم و سجده و نیز عبادت مخصوص مسلمانان است که به طور وجوب پنج بار در شبانه روز ادا می کنند( معین ، 1363، 4810).
برخی معتقدند (صلاة) از ریشه عبری گرفته شده و به معنای کنیه یهودیان است. به نظر نولد «صلاة» از لفظ عبری «صلوها» به معنای "ثنای جمیل و عبادت مخصوصه و ابراز محبت و اظهار تحیت" مشتق شده است، چنان که لفظ «صلوات» در آیه 40 سوره حج نیز به همین معنا به کار رفته است. (شمس، 1387، 23) و بعضی آن را از ماده "صلی" دانسته اند به معنای نزدیک کردن و عرضه نمودن بر آتش(مصطفوی، 1360، 319).
واژه «صلوة» 61 بار بدون مشتقات و 98 بار با مشتقات در قرآن به کار رفته است. در قرآن، سوره ای که به نام نماز اختصاص داشته باشد وجود ندارد؛ اما سوره هایی وجود دارد که آیه های زیادی از آن ها به امر نماز پرداخته است. (شمس، 1387، 24)
از دیدگاه مسلمانان نماز عبارت است از پرستش، نیاز، اطاعت و مجموعه اعمالی که بیانگر اظهار بندگی در برابر معبود باشد. نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ  به وبلاگ من خوش آمدید آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
